<div class="page" title="Page 1">
  <div class="layoutArea">
    <div class="column">
      <p><span>Bir seyri keşif hikayesindeyiz. Başrolde T&ucirc;ba B&uuml;y&uuml;k&uuml;st&uuml;n. Hikaye boyunca kalbi ile mantığı bir &ccedil;eşit &ccedil;apraz sorguya tabi tutuluyor. Korkmuyor tanışıyor. Hem seyir ediyor hem keşfediyor...</span></p>
    </div>
  </div>
</div>

<div class="page" title="Page 9">
  <div class="layoutArea">
    <div class="column">
      <p><span>&ldquo;Kendimi bug&uuml;ne kadar herhangi birine &lsquo;Ben b&ouml;yle biriyim&rsquo; diye anlattıysam &ouml;z&uuml;r dilerim. B&uuml;y&uuml;k ihtimalle &ouml;yle biri değilim. Gelişmeye devam ediyorum. Yarın kendimle ilgili başka c&uuml;mleler kuracağımdan eminim.&rdquo; T&ucirc;ba B&uuml;y&uuml;k&uuml;st&uuml;n</span></p>
    </div>
  </div>
</div>

<p>Hepimiz kendimizi en iyi tanıdığımıza inanıyoruz. Bu y&uuml;zden kendimizle tanışma olasılığımızı d&uuml;ş&uuml;nm&uuml;yoruz bile. Başkalarıyla tanışırken de &ouml;yle. Kendimizden anlatıyoruz &ouml;nce. O kadar eminiz ki benliğimizden ve cevaplarımızdan, soru dahi sormuyoruz kendimize. Bildiğimizi d&uuml;ş&uuml;n&uuml;yoruz ya da bildiğimizi sanıyoruz. S&ouml;zde yaralarımızı da en iyi kendimiz sarıyoruz, ge&ccedil;mişimizi de... Sahi biz kimiz? Ne istiyoruz? Nereden geldik, şu an neredeyiz ve nereye doğru gidiyoruz? Neleri seviyoruz ya da sevmiyoruz? Hayallerimiz ne? Netflix&rsquo;in son yapımı Zeytin Ağacı&rsquo;nın (Another Self) &ouml;n g&ouml;sterimini, T&ucirc;ba B&uuml;y&uuml;k&uuml;st&uuml;n ile ger&ccedil;ekleştirdiğimiz kapak &ccedil;ekiminin yaratıcı hikayesini kurgulamak i&ccedil;in izlediğimden bu yana kafamda dolanan sorular neredeyse bir sorgu odası g&uuml;c&uuml;nde. Dizinin hikayesi keşfetmek &uuml;zerine. T&uuml;m karakterler bir seyri keşif halinde. &Ouml;zellikle Ada karakterine hayat veren B&uuml;y&uuml;k&uuml;st&uuml;n bu keşiften ziyadesiyle nasibini alıyor. Hikaye boyunca kalbi ile mantığı bir &ccedil;eşit &ccedil;apraz sorguya tabi tutuluyor. Bu sorgudan &ccedil;ıkan derslere gelmeden evvel &ccedil;ekim g&uuml;n&uuml;ne ışınlanmak istiyorum.</p>
<p>&Uuml;zerinde ince askılı morumsu bir bluz, a&ccedil;ık mavi bir denim pantolon ve y&uuml;z&uuml;nde biraz mesafeli ama &ouml;z&uuml;nde sıcacık bir tebess&uuml;mle teşrif ediyor sete. Merhabalaştığımız anda iyi ve g&uuml;vende hissettiği s&uuml;rece şahane bir &ccedil;ekim ge&ccedil;ireceğimizin sinyallerini veriyor. &Ccedil;ekim başlamadan &ouml;nce kısmen soru işaretli bakışlarının &ccedil;ekim esnasında g&uuml;vene d&ouml;n&uuml;şt&uuml;ğ&uuml; anları en ger&ccedil;ek şekilde hissediyorsunuz. Hislerini, d&uuml;ş&uuml;nd&uuml;klerini gizlemiyor. İyi ise iyi hissediyor, k&ouml;t&uuml; ise k&ouml;t&uuml;. Kendisiyle s&uuml;rekli bir diyalog i&ccedil;erisinde. İ&ccedil; onayı olmadan hi&ccedil;bir yola adım atmayacak, adım attıysa bile devam etmeyecekmiş gibi... Yanlış anlaşılmasın, &ccedil;ekim yolculuğumuz ilk adımdan son adıma kadar şahane ge&ccedil;iyor. Ben na&ccedil;izane objektif karşısında duran saydam kadına dair g&ouml;zlemlerimi paylaşıyorum. Bence B&uuml;y&uuml;k&uuml;st&uuml;n bir&ccedil;oğumuza g&ouml;re kendisini &ccedil;ok iyi tanıyor. Korkmamış tanışmış. Hem seyir etmiş hem keşfetmiş, bundan da &ccedil;ok memnun. Keşfetmek macera dolu bir yolculuk gibi g&ouml;r&uuml;nse de yol her zaman g&uuml;nl&uuml;k g&uuml;neşlik ilerlemiyor. &Ccedil;oğunlukla dolamba&ccedil;lı, zaman zaman sancılı, hem g&uuml;ll&uuml; hem dikenli bir yol.&Uuml;stelik y&uuml;zleşmeyi de beraberinde getiriyor. &Ccedil;oğumuzun ger&ccedil;ekleştiremeyeceği bir y&uuml;zleşme form&uuml;l&uuml; bulmuş B&uuml;y&uuml;k&uuml;st&uuml;n. Kendi keşfini mesleği yani oynadığı karakterler &uuml;zerinden yorumluyor. Dahice! &ldquo;Kendi keşif yolculuğumda, hayatın i&ccedil;erisinde ilerlememde se&ccedil;tiğim veya karşıma gelen karakterlerin &ccedil;ok b&uuml;y&uuml;k bir etkisi var. Nereye doğru gidersem, o sırada neyi sorguluyorsam ona cevap olabilecek karakterlere hayat veriyorum. Aslında uzun bir s&uuml;redir karakterlerimi de buna g&ouml;re se&ccedil;tiğimi fark ettim. Bireysel yolculuğuma cevap arayan, benimle birlikte ilerleyebilecek karakterlere daha sıkı sarılmaya başladım.&rdquo;</p>
<p>Oyunculuğu psikolojik y&ouml;nden ele alıyor. Hem oynadığı karakterleri iyileştiriyor hem bizi hem de kendini. &ldquo;Karakterlere &ccedil;alışırken tam olarak sindirebilmek ve analiz edebilmek adına kağıt kalem &ccedil;alışması yapıyorum. &Ouml;nce karakterin i&ccedil;erisinde bulunduğu durumu, kişiliğini ve psikolojisini, nereden geldiğini ve nereye doğru gittiğini anlamaya &ccedil;alışıyorum. Nihayetinde başımıza gelen olaylar ve verdiğimiz tepkiler &ccedil;ok farklı. Bir de i&ccedil;erisinde bulunduğumuz psikolojik durum var ve verdiğimiz tepkilerin &ccedil;oğu oradan ge&ccedil;iyor.&rdquo;&nbsp;</p>

<div class="page" title="Page 10">
  <div class="layoutArea">
    <div class="column">
      <p><span>&ldquo;Kadın ve erkek biyolojik olarak farklı bir kere. Fizik yapılarımız farklı. Beynimiz, hormonlarımız farklı &ccedil;alışıyor. Eşit değiliz ama denklik şart! Eşit olmayalım zaten, renklerimizi kaybetmeyelim. Burada &ccedil;&ouml;z&uuml;lmesi gereken konu cinsiyet ayrımcılığı. Her birey cinsiyeti ne olursa olsun sosyal hayatta eşit hak ve &ouml;zg&uuml;rl&uuml;ğe sahip olmalı.&rdquo; T&ucirc;ba B&uuml;y&uuml;k&uuml;st&uuml;n</span></p>
    </div>
  </div>
</div>

<p><span>Karakterlerden bağımsız, T&ucirc;ba olarak hayatının şu d&ouml;neminde nereye gittiğini merak ediyorum. G&uuml;l&uuml;yor... &ldquo;Bilmiyorum. &Uuml;zerinde d&uuml;ş&uuml;n&uuml;yorum, sorguluyorum ama tanımlamak istemiyorum. Belki tanımlayacağım şey yanlış, belki de eksik. Dolayısıyla tanımlamak d</span><span style="font-family: inherit; font-size: inherit; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; letter-spacing: 0px;">oğru gelmiyor. O kısmı rahat bırakıyorum...&rdquo;&nbsp;</span></p>
<p><span style="font-family: inherit; font-size: inherit; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; letter-spacing: 0px;">Rahat bırakmadığı tek şey kendisi. Doğrusunun da yanlışının da &uuml;st&uuml;ne gidiyor. &ldquo;Y&uuml;zleşmek kendini tanımaktan ge&ccedil;iyor. Hayat yolculuğumuzun &ouml;zeti de bu değil mi zaten? Bazen kendimizdense başkasını daha iyi tanıyabiliyoruz, daha iyi g&ouml;zlemliyoruz&rdquo; diyor ve ekliyor: &ldquo;G&ouml;zlerimiz bile dışarıya doğru bakıyor. İ&ccedil;imize d&ouml;n&uuml;p, bakıp g&ouml;rebilmek i&ccedil;in kalp g&ouml;z&uuml;m&uuml;z&uuml; a&ccedil;mamız şart. İnsanın en zor sınavının kendisini tanımak olduğunu d&uuml;ş&uuml;n&uuml;yorum &ccedil;&uuml;nk&uuml; en kolayı kendimizden ka&ccedil;mak, bilhassa yaşadığımız bu dijital ve t&uuml;ketim &ccedil;ağında.&rdquo;<br /></span></p>
<div class="page" title="Page 9">
  <div class="layoutArea">
    <div class="column"><span>&Ouml;yle ya her şey insanın kendinden ka&ccedil;masına ve aslında kendine bakmamasına zemin hazırlıyor. &ldquo;Evet, ilgimiz ve odağımız s&uuml;rekli başkalarına &ccedil;ekiliyor. Ama insan ne kadar kendini tanırsa, ne kadar kendine bakarsa hayatın i&ccedil;erisinde ayakları yere daha sağlam basıyor. İyisiyle k&ouml;t&uuml;s&uuml;yle, acısıyla tatlısıyla, hatasıyla doğrusuyla...&rdquo;&nbsp;B&uuml;y&uuml;k&uuml;st&uuml;n&rsquo;&uuml;n tespitlerinin altına imzamı atıyorum. &ldquo;Sadece&nbsp;artı olamaz, sadece eksi de olamaz. Hoş, artılarımızdan bile ka&ccedil;ıyoruz bazen. İyi taraflarımızı g&ouml;rmeyi reddediyoruz. Oysa&nbsp;iyi taraflarımızla da y&uuml;zleşmemiz gerekiyor. Y&uuml;zleşmek sadece negatifleri g&ouml;rmek olarak yorumlayabileceğimiz bir şey ama &ouml;yle yorumlanmamalı. İnsan en &ccedil;ok kendine karşı acımasız oluyor. Yaptığı iyi şeyleri g&ouml;remeyebiliyor. Kendimize daha şefkatli, daha&nbsp;</span><span style="font-family: inherit; font-size: inherit; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; letter-spacing: 0px;">duyarlı, aynı zamanda sorgulayıcı olmamız lazım. Dediğim gibi kendinden ka&ccedil;mak en kolayı. Ka&ccedil;arak yaşanmaz mı, tabii ki yaşanır...&rdquo;</span></div>
  </div>
</div>

<div class="page" title="Page 11">
  <div class="layoutArea">
    <div class="column">
      <p><span>&ldquo;Bazen kendimizdense başkasını daha iyi tanıyabiliyoruz, daha iyi g&ouml;zlemliyoruz. G&ouml;zlerimiz bile dışarıya doğru bakıyor. İ&ccedil;imize d&ouml;n&uuml;p, bakıp g&ouml;rebilmek i&ccedil;in kalp g&ouml;z&uuml;m&uuml;z&uuml; a&ccedil;mamız şart. İnsanın en zor sınavının kendisini tanımak olduğunu d&uuml;ş&uuml;n&uuml;yorum; &ccedil;&uuml;nk&uuml; en kolayı kendimizden ka&ccedil;mak, bilhassa yaşadığımız bu dijital ve t&uuml;ketim &ccedil;ağında.&rdquo; T&ucirc;ba B&uuml;y&uuml;k&uuml;st&uuml;n</span></p>
    </div>
  </div>
</div>

<p><span>&ldquo;Pek de g&uuml;zel yaşanır hatta&rdquo; diyorum g&uuml;lerek.&nbsp;</span><span>&ldquo;Ama ben bu hayata gelmenin kendini tanıma yolculuğu olduğuna inanıyorum. Şu an kendimi tanıma yolculuğundayım&rdquo; diye parantez a&ccedil;ıyor, kendinden ka&ccedil;madığının altını &ccedil;izerek.&nbsp;Kapak &ccedil;ekiminde kalp ve mantığın &ccedil;elişkisi ve &ccedil;atışmasını konu alan bir kurgu hazırladık. Zaman zaman tamamıyla bir serbest d&uuml;ş&uuml;ş, zaman zaman ise &ccedil;elikten bir otokontrol. Kalbin ve mantığın arasında sıkışıp kaldığında karar verme mekanizman nasıl &ccedil;alışıyor, diye soruyorum.</span></p>
<p><span>&ldquo;Kalbinin sesi mi ağır basıyor yoksa mantığın mı?&rdquo;<br />&ldquo;Her zaman ve her konuda kalp ve akıl arasında sıkışıp kalıyoruz. Duruma g&ouml;re, deneyimlere g&ouml;re değişiyor. Her şeyi &ccedil;ok y&ouml;nl&uuml; d&uuml;ş&uuml;n&uuml;yorum ve d&uuml;ş&uuml;nd&uuml;k&ccedil;e kafam karışıyor. &Ouml;yle b&ouml;yle değil; her şeyi karıştırıyorum. B&uuml;y&uuml;t&uuml;yorum, b&uuml;y&uuml;t&uuml;yorum, b&uuml;y&uuml;t&uuml;yorum. Bir s&uuml;r&uuml; soru soruyorum, bir&ccedil;ok se&ccedil;enek ve olasılık yaratıyorum. Ve onların arasından en doğrusunu bulmaya &ccedil;alışıyorum.&rdquo;<br />&Ouml;zetle hırpalıyorsun kendini, diye s&ouml;ze giriyorum.</span></p>
<div class="page" title="Page 10">
  <div class="layoutArea">
    <div class="column"><span>&ldquo;Hırpalamak hafif kalır. Resmen d&ouml;v&uuml;yorum&rdquo; diyor. &ldquo;Ama bir kere karar verdiysem aklım diğer se&ccedil;eneklerde kalmıyor, acabalarım silinip gidiyor.&rdquo;&nbsp;Hem &ccedil;ok başarılı bir oyuncu hem anne. Hem global bir ş&ouml;hreti var hem de g&ouml;z &ouml;n&uuml;nde olmayan, kendi yarattığı tenha bir d&uuml;nyası. Dışarıdan bakıldığında hepsini y&ouml;netmek kusursuz&nbsp;</span><span style="font-family: inherit; font-size: inherit; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; letter-spacing: 0px;">bir denge işi gibi g&ouml;r&uuml;n&uuml;yor. Kalp ile mantığı tek bir frekansta buluşturabilenlerin, yani denge ustalarının marifeti gibi.&nbsp;</span><span>&ldquo;Umarım &ouml;yledir&rdquo; diyor.<br />&ldquo;Dengeli g&ouml;r&uuml;nen bir dengesizlik seziyorum&rdquo; diyorum. G&uuml;l&uuml;yor... &ldquo;Biraz &ouml;yle. Hayatla alakalı &ccedil;ok fazla plan yapan biri değilim.&rdquo; Kadercilik noktasında bir teslimiyet mi yoksa akışta seyir etmek mi, diye soruyorum.&nbsp;</span><span style="font-family: inherit; font-size: inherit; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; letter-spacing: 0px;">&ldquo;Teslimiyet noktasına gelene kadar sorgulayan bir s&uuml;re&ccedil;ten ge&ccedil;iyorum. Eğer o s&uuml;rece kadar mevzuyu &ccedil;&ouml;zemediysem, teslim olduğum anlar da oluyor.&rdquo;</span></div>
  </div>
</div>

<div class="page" title="Page 12">
  <div class="layoutArea">
    <div class="column">
      <p><span>&ldquo;Kadına şiddete &lsquo;hayır!&rsquo; dedik&ccedil;e, kadın ile şiddet kelimelerini aynı c&uuml;mlede kullanmaya devam ettik&ccedil;e bitmeyecek. Kadının g&ouml;r&uuml;nmez olduğunu kim s&ouml;yl&uuml;yor? Buna kim inandırıyor bizi? Biz zaten olduğumuz yerde, kendi olduğumuz halimizde, g&uuml;c&uuml;m&uuml;zle ya da g&uuml;&ccedil;s&uuml;zl&uuml;ğ&uuml;m&uuml;zle varız!&rdquo; T&ucirc;ba B&uuml;y&uuml;k&uuml;st&uuml;n</span></p>
    </div>
  </div>
</div>

<p><span>Teslimiyet ve sevgi. Aynı c&uuml;mlede yan yana durmalarını asla yadırgamayacağımız iki kelime. Sevginin, değer verdiklerinin peşinden koşar mı yoksa &ccedil;abuk vazge&ccedil;enlerden mi, diye merak ediyorum. Arkadaşlık, dostluk, kardeşlik, annelik. B&uuml;t&uuml;nc&uuml;l&nbsp;</span><span style="font-family: inherit; font-size: inherit; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; letter-spacing: 0px;">bir sevgi kavramından bahsediyorum. Bir ilişkiye veya tek bir kişiye bahşedilen bir sevgi değil altını &ccedil;izmek istediğim. Cevabı şaşırtmıyor.</span><span style="font-family: inherit; font-size: inherit; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; letter-spacing: 0px;">&ldquo;&Ccedil;ok zor vazge&ccedil;erim. İnsan sevdiğinden neden vazge&ccedil;er ki?&rdquo;</span></p>
<p><span style="font-family: inherit; font-size: inherit; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; letter-spacing: 0px;">Bir yanda zor vazge&ccedil;enler, diğer yanda kolay bitirenler.&nbsp;</span><span style="font-family: inherit; font-size: inherit; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; letter-spacing: 0px;">Hayatın denge oyunu değişmiyor. D&uuml;nyanın en g&uuml;zel duygusu sevgide, aşkta bile. Biri seviniyor, diğeri &uuml;z&uuml;l&uuml;yor; şansınız&nbsp;</span><span style="font-family: inherit; font-size: inherit; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; letter-spacing: 0px;">yaver gidiyorsa birlikte seviniyorsunuz. &Uuml;z&uuml;lmekten konu a&ccedil;ılmışken bir parti tadında kutlaya kutlaya coşkuyla başlattığımız ilişkileri niye cenaze t&ouml;reni gibi ağır bir yasla, hın&ccedil;la ve &ouml;fkeyle bitirdiğimizden dem vuruyoruz. Niye başlarkenki mutluluk ve huzurla bitiremediğimizi sorguluyoruz birlikte. Aşktan &ccedil;alan g&ouml;t&uuml;ren şey ne? Sistematik olarak doğumu kutlamaya, kutsamaya alıştırıldığımız i&ccedil;in bitişleri kutlamak akla sığmıyor herhalde... &ldquo;İnan ben de anlayamıyorum. Sonu&ccedil;ta bir hikaye yaşanıyor.</span><span style="font-family: inherit; font-size: inherit; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; letter-spacing: 0px;">Bu paylaşım ger&ccedil;ek bir paylaşım ise başı nasıl kutlanıyorsa,&nbsp;</span><span style="font-family: inherit; font-size: inherit; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; letter-spacing: 0px;">bitiş noktası da benzer bir coşkuyla kutlanabilmeli. İki insanın&nbsp;</span><span style="font-family: inherit; font-size: inherit; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; letter-spacing: 0px;">el ele verip &lsquo;Ya artık galiba bu yolculuk bitti ama bu yolculuğun yaşadığımız s&uuml;recini kutlayarak bitirelim&rsquo; diyebilmesi &ccedil;ok g&uuml;zel bir şey. Neden beceremiyoruz ben de bilmiyorum.&rdquo;</span></p>
<div class="page" title="Page 10">
  <div class="layoutArea">
    <div class="column"><span>Bitişleri ş&ouml;len tadında kutlayan yapımları g&ouml;rme arzumuz i&ccedil;in topu Netflix&rsquo;e atıyor ve B&uuml;y&uuml;k&uuml;st&uuml;n&rsquo;&uuml;n tarih merakına ge&ccedil;iyoruz. &Ccedil;ekim arasında Avusturyalıların bulduğu kruvasanın tarihinin Osmanlı savaşlarının &ccedil;ok olduğu 17&rsquo;nci y&uuml;zyıla dayandığını anlattığına tanık olduğum an soru kendiliğinden şekilleniyor.</span><span style="font-family: inherit; font-size: inherit; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; letter-spacing: 0px;">&ldquo;Tarihte bir d&ouml;nem olsaydın hangi d&ouml;nemi se&ccedil;erdin?&rdquo;</span><span>&ldquo;Zor bir soru İnan, dur.&rdquo; Birka&ccedil; saniye d&uuml;ş&uuml;n&uuml;yor. &ldquo;Antik Yunan&rsquo;da olmak isterdim galiba. Se&ccedil;mek değil de vazge&ccedil;mek istemediğim bir d&ouml;nem olurdu.&rdquo; Fotoğraf karelerinden de g&ouml;receğiniz &uuml;zere Antik Yunan Tanrı&ccedil;ası gibi B&uuml;y&uuml;k&uuml;st&uuml;n. Enerjisinde duru olduğu kadar b&uuml;y&uuml;leyici bir tılsım var. Tasvir ettiğim tılsım dış g&ouml;r&uuml;n&uuml;ş&uuml;yle sınırlı değil. D&uuml;r&uuml;stl&uuml;ğ&uuml;, mertliği ve sahiciliği de en az g&uuml;zelliği kadar tılsımlı. Mevzubahis haksızlık, adaletsizlik ve &ouml;zg&uuml;rl&uuml;ğ&uuml;n karşısında duran sans&uuml;r ise susmuyor. Ne hayatın i&ccedil;erisindeki sans&uuml;re ne de &ouml;nemli bir par&ccedil;ası olduğu sinema ve dizi sekt&ouml;r&uuml;ndekine.<br />&ldquo;Hayatın hi&ccedil;bir yerindeki sans&uuml;r&uuml; doğru bulmuyorum. Her şey zıttıyla var &ccedil;&uuml;nk&uuml;. Sans&uuml;r aşırılığı getirir. Bir şeyi ne kadar yok etmeye &ccedil;alışırsan, yasaklarsan o kendine yine de sızacak bir &ccedil;atlak bulur. Ve bir g&uuml;n en acıtıcı şekilde bir patlama yaşanır.&rdquo;</span></div>
  </div>
</div>

<div class="page" title="Page 10">
  <div class="layoutArea">
    <div class="column">
      <p><span>&ldquo;Hayatın hi&ccedil;bir yerindeki sans&uuml;r&uuml; doğru bulmuyorum. Her şey zıttıyla var &ccedil;&uuml;nk&uuml;. Sans&uuml;r aşırılığı getirir. Bir şeyi ne kadar yok etmeye &ccedil;alışırsan, yasaklarsan o kendine yine de sızacak bir &ccedil;atlak bulur. Ve bir g&uuml;n en acıtıcı şekilde bir patlama yaşanır.&rdquo; T&ucirc;ba B&uuml;y&uuml;k&uuml;st&uuml;n</span></p>
    </div>
  </div>
</div>

<div class="page" title="Page 12">
  <p class="column"><span style="font-family: inherit; font-size: inherit; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; letter-spacing: 0px;">D&ouml;nelim Ada karakterine. Baktığımızda Ada&rsquo;nın da B&uuml;y&uuml;k&uuml;st&uuml;n&rsquo;e benzeyen y&ouml;nleri var. Kontroll&uuml;, dizginleri hep elinde tutmak isteyen, kendi g&uuml;venli sularında hareket etmeyi tercih eden bir karakter. &ldquo;L&uuml;tfen bu kadar &ouml;zel şeylere girmeyelim&rdquo; diye bir tatlı uyarı alıyorum. &ldquo;Benzeştiğimiz şeyler var, bayağı var hatta. Dizideki t&uuml;m karakterler, karakterleri canlandıran rol arkadaşlarımla benzeşiyor. Hazırlık s&uuml;recinde k&ouml;ken aile a&ccedil;ılımı yaptık. Deneyimlenmeden anlatılması, anlaşılması ve oynanması m&uuml;mk&uuml;n olmayan bir şey. Ada, Toprak, Leyla, Sevgi... A&ccedil;ılımın sonunda bu biz miyiz yoksa karakter mi diye kendimizi sorguladık.&rdquo;Dizide Ada&rsquo;nın affetmekle alakalı b&uuml;y&uuml;k bir meselesi var. Aşkta ilk yarası olan Toprak&rsquo;ı (Murat Boz) affedemiyor. Tam affetmekle alakalı konuşacakken, Boz geliyor sete. Boz da L&rsquo;Officiel Hommes Ağustos sayısının kapak yıldızı. Aynı &ccedil;ekimde buluşuyorlar. Bir set ve iki &uuml;nl&uuml;... Telaşımızı siz d&uuml;ş&uuml;n&uuml;n. B&uuml;y&uuml;k&uuml;st&uuml;n ve Boz&rsquo;un arasındaki kimya etkileyici. Birlikte poz verirken senaryodaki gerginliği, sevgiyi, dostluğu, dargınlığı ve yabancılaşma halini &ccedil;arpıcı bir katıksızlıkla yansıtıyorlar. &Ccedil;ok da eğleniyorlar...&nbsp;<br />Zeytin Ağacı hayatın tam i&ccedil;inden &ccedil;ıkan bir dizi. O kadar bizden hikayeler ki. Karakterlerin &ouml;fkelenmeleri, aldatılmaları, hayal kırıklıkları, aşkları, yaraları ve iyileşmeleri... Her karakterde bize dair bir şeyler izliyoruz. Bunu Nuran Evren Şit&rsquo;in senaryosuna ve Burcu Alptekin&rsquo;in reji başarısına bağlıyor B&uuml;y&uuml;k&uuml;st&uuml;n. &ldquo;Eskiden nahif diziler vardı. B&uuml;y&uuml;k şeyler olmazdı, yine de seyrederdik. &Ccedil;&uuml;nk&uuml; hayatımızın i&ccedil;inde olan şeylerdi. Zeytin Ağacı da &ouml;yle. Diyalog dilinin hayatın i&ccedil;inden olması, hi&ccedil;bir şey anlatma &ccedil;abası g&uuml;tmeden bir s&uuml;r&uuml; şey anlatıyor olması... M&uuml;thiş detaylar var. Bazı şeyleri sonradan anlıyorsun ve tekrar izlediğinde k&uuml;&ccedil;&uuml;k detayları fark ediyorsun. İzlediğinde tekrar izlemek istiyorsun. Beden hareketleriyle bile yapılmış bir s&uuml;r&uuml; ayrıntı var. Ufacık bir kelime dahi boşuna değil, hepsi bir yere oturuyor.&rdquo; Spoiler vermeyeyim ama Zeytin Ağacı&rsquo;nda yaşadığımız acı ve travmaların genetik aktarımla kuşaklar boyu devam edebileceği hem ger&ccedil;ek hem şiirsel bir dille &ccedil;ok iyi aktarılıyor. Şahsen benim ailemdeki t&uuml;m travmaları -eğer var ise- g&uuml;n y&uuml;z&uuml;ne &ccedil;ıkarmak i&ccedil;in m&uuml;thiş bir ilham kaynağı oldu. Bu arada 2015 yılında Holokost&rsquo;tan kurtulanlarla yapılan bir &ccedil;alışma, ebeveynlerin yaşadığı travmanın genler yoluyla &ccedil;ocuklara da ge&ccedil;tiğini ortaya koydu. New York&rsquo;daki Mount Sinai (Sina Dağı) Hastanesi&rsquo;nin Rachel Yehuda başkanlığındaki ekibi, travmadan kaynaklı genetik değişimin saptanmasıyla, insan deneyimlerinin sonraki kuşakları kalıtım yoluyla da etkileyebileceği tezini kanıtladı. &ldquo;Sadece travmalar değil deneyimleri de bize ge&ccedil;iyor. Belki g&ouml;rm&uuml;yoruz, yalnızca fiziksel olanı g&ouml;r&uuml;yoruz ve anlayabiliyoruz ama o deneyimler de bug&uuml;nk&uuml; varoluşumuzda &ouml;nemli bir rol oynuyor.&rdquo;&nbsp;</span></p>
  <p class="column"><span style="font-family: inherit; font-size: inherit; font-style: inherit; font-variant-caps: inherit; letter-spacing: 0px;">Yanıtını tam alamadığım affetme meselesinde ısrarcıyım. &ldquo;Affederim&rdquo; diyor &ouml;nce. Hemen ardından affetmem mi acaba diye kendini sorguluyor. &ldquo;Yok ya, i&ccedil;imde bir şey kalır... Kin tutmam ama bir şey kalıyor. Belki kırgınlık, belki kırılmışlık&rdquo;. Sağlıklı olan b&ouml;ylesi galiba, diye onaylıyorum. Sorarken eğlenmeyi umduğum, lakin cevabında bir hayat dersi aldığım soruma geliyor sıra. Okurla ilk randevun olduğunu hayal edelim. Bize bilinmeyenlerini anlatır mısın, diye başladığım c&uuml;mleyi &ldquo;Bir oyuncu olarak izleyicinin karşısına oynadığım karakterlerle &ccedil;ıkıyorum. T&ucirc;ba&rsquo;yı tanımak zorunda değiller. Tanımasınlar da zaten&rdquo; diyerek yarıda kesiyor. &ldquo;Beni yakından tanırlarsa, karakteri değil T&ucirc;ba&rsquo;yı izlerler. O karaktere inanmaları lazım. Benim g&ouml;revim, yaptığım iş bu. Ayrıca her oynadığım karakterde benden bir par&ccedil;a var zaten.&rdquo;</span></p>
  <div class="column">
    <p></p>
    <div class="page" title="Page 12">
      <p></p>
      <div class="layoutArea">
        <p class="column">Yapboz gibi karakterleri birleştirip bir T&ucirc;ba profili &ccedil;ıkarabiliyoruz yani.&nbsp;&ldquo;Ge&ccedil;en g&uuml;n d&uuml;ş&uuml;nd&uuml;m, kendimi bug&uuml;ne kadar herhangi birine &lsquo;ben b&ouml;yle biriyim&rsquo; diye anlattıysam &ouml;z&uuml;r dilerim. B&uuml;y&uuml;k ihtimalle &ouml;yle biri değilim. Gelişmeye devam ediyorum. Yarın kendimle ilgili başka c&uuml;mleler kuracağımdan eminim.&rdquo; &Ccedil;ekim bittiğinde &ldquo;Aslında zorumdur, beni kolaylaştırdığınız i&ccedil;in teşekk&uuml;r ederim&rdquo; gibi bir c&uuml;mle kuruyor B&uuml;y&uuml;k&uuml;st&uuml;n. Her detayı d&uuml;ş&uuml;nen, m&uuml;kemmeliyet&ccedil;i bir karakterin kurabileceği bir c&uuml;mle bu. &ldquo;Ger&ccedil;ekten zor olduğunu d&uuml;ş&uuml;n&uuml;yor musun?&rdquo; diyorum. &ldquo;Emin olmam lazım, g&uuml;venmem lazım... Yalnızca g&uuml;vendiğim zaman bırakabiliyorum ve bizim yaptığımız &ccedil;ekimde bu &ccedil;ok &ccedil;abuk oldu&rdquo; diyor şaşkın ve i&ccedil;ten bir tepkiyle. Derken doğum g&uuml;n&uuml; pastası, bir şişe şampanya ve bir &ccedil;i&ccedil;ek buketi geliyor sete. Doğum g&uuml;n&uuml;n&uuml; her zaman keyifle hatırlayacağım/ız bir &ccedil;ekim anısıyla kutluyoruz. &Ccedil;i&ccedil;eğe yazdığım notu bu yazıda da &ouml;l&uuml;ms&uuml;zleştirmek istiyorum.<br />&ldquo;G&uuml;zelliğin, doğallığın ve muhteşem yeteneğinle hepimiz i&ccedil;in ilham kaynağısın. Şahane bir &ccedil;ekim anısı olması dileğimle. İyi ki doğdun, iyi ki varsın!&rdquo;</p>
      </div>
    </div>
  </div>
</div>

<h5 style="text-align: center;"><span>T&ucirc;ba B&uuml;y&uuml;k&uuml;st&uuml;n ile hem seyir ediyor hem keşfediyoruz</span></h5>

<pre>FOTOĞRAF RICCARDO APOSTOLICO<br />MODA DİREKT&Ouml;R&Uuml; VE R&Ouml;PORTAJ İNAN KIRDEMİR&nbsp;<br />STİL DİREKT&Ouml;R&Uuml; İPEK ERSOY&nbsp;<br />KREATİF DİREKT&Ouml;R MAHA HAIDER <br />VIDEO DENİZ BİRGİ<br />Sa&ccedil;: Serkan Yıldırım, Yusuf Tatar&nbsp;<br />Makyaj: Ceren Er&ouml;z, Simla Soğancı&nbsp;<br />Prod&uuml;ksiyon: Armağan Merve Bilgin&nbsp;<br />Fotoğraf Asistanı: Lorenzo Gerli, Hasan Doğanay<br />Moda Ekibi Asistanı: Ayşe Ece Altun, Nida Kuşdoğan&nbsp;<br />Video Asistanı: Yasir Erg&uuml;l<br />Prod&uuml;ksiyon Asistanları: Baran Yahşi, Alina Berezovskaya</pre>

Tûba Büyüküstün ile bir seyri keşif hikayesindeyiz

Tags

Tavsiye edilen içerikler

PARTİ

Jaguar’da Yeni Bir Dönem Başlıyor; Korkusuz, Coşkulu, Etkileyici

MODA

MAX&Co. moda dünyasına yepyeni bir soluk getiren çarpıcı bir iş birliğine imza atıyor

PARTİ

Women In Film Max Mara Face of the Future Award

MODA

Moda tutkunlarının dikkat etmesi gereken 5 temel trend

ALIŞVERİŞ

Sade ve zamansız: Qupra

ALIŞVERİŞ

Moda dünyasına zamansız bir dokunuş

ALIŞVERİŞ

Amazon’un ödüllü 'Gülümseten Kasım' kampanyası başladı

YEMEK

Zarafetin ve lüksün adresi